(pagina 1 van 3)
[142] Samos was in handen van Maiandrios, zoon van Maiandrios, die de macht als bewindvoerder van Polykrates had gekregen.[1] Hij wilde de rechtvaardigtse mens zijn, maar daar kwam niets van terecht. Toen hij bericht kreeg van de dood van Polykrates, deed hij ongeveer het volgende. Eerst richtte hij een altaar voor Zeus Eleutherios op en bakende een heilig gebied af dat eromheen lag en zich tegenwoordig aan de rand van de stad bevindt.
Maiandros spreek de Samiërs toe
Vervolgens heeft hij, toen hij dat gedaan had, alle burgers voor een vergadering bijeengeroepen en het volgende verklaard: “Zoals jullie allen wel weten, heeft Polykrates zijn scepter en al zijn macht aan mij toevertrouwd. Het staat mij nu vrij jullie heerser te zijn. Zelf zal ik, zo goed als ik dat kan, mij onthouden van zaken die ik in een medemens afkeur. Het stond mij niet aan hoe Polykrates zijn gelijken in bedwang hield en dat vind ik ook van een ander die zoiets doet. Nu heeft Polykrates aan zijn eigen lotsbestemming gewerkt, maar ik leg het bestuur in jullie handen en roep de democratie voor jullie uit. Ik vind wel dat ik voor mijzelf recht heb op zoveel, dat ik zes talenten uit het vermogen van Polykrates krijg en daarbovenop het priesterschap van Zeus Eleutherios uitkies voor mijzelf en mijn nakomelingen van nu af aan tot in de eeuwigheid, want voor hem heb ik zelf een heiligdom gesticht en jullie verleen ik de vrijheid.”
Protest
Dat was de afkondiging die hij aan de Samiërs deed, maar een van hen deed een stap naar voren en zei: “Maar jij verdient het helemaal niet om ons te besturen! Je bent van laag komaf[2] en een ellendeling. Zorg er eerst voor dat je rekenschap aflegt over de financiën waarvoor je verantwoordelijk was.”
[143] Deze woorden kwamen van een man die aanzien genoot onder de burgers en Telesarchos heette. Omdat Maiandrios er rekening mee hield dat, als hij de heerschappij uit handen zou geven, een ander in zijn plaats zich als tiran zou opwerpen, was hij voorlopig echt niet van plan die op te geven. Nadat hij zich in zijn burcht[3] had teruggetrokken, liet hij eenieder afzonderlijk bij zich komen. Dit deed hij zogenaamd om over de financiën rekenschap af te leggen, maar hij liet ze inrekenen en in de boeien slaan.
Ziekte
Zij waren dus gevangengezet, waarop Maiandrios door ziekte werd getroffen. Zijn broer, die Lykaretos heette,[4] verwachtte dat hij zou sterven en liet alle gevangenen om het leven brengen om op tamelijk simpele wijze de macht op Samos te verkrijgen. Was het niet zo dat ze lieten blijken de vrijheid niet te willen?[5]
[1] Hij nam Polykrates waar, zolang als zijn reis naar Magnesia (en terug) zou duren (zie hfdst. 125).
[2] Maiandrios was niet meer dan een secretaris, grammatistes (Gr. γραμματιστής, zie hfdst. 123), een functie die niet hoog stond aangeschreven.
[3] Het paleis dat Polykrates had laten bouwen, wordt hier bedoeld.
[4] Deze Lykaretos is later door de Perzen aangesteld als bestuurder van Lemnos (zie boek 5, hfdst. 27, hoewel het daar misschien een corrupte tekst betreft).
[5] Het zou bij deze laatste, ironisch bedoelde opmerking om een corrupte tekst kunnen gaan; de woorden passen even goed als commentaar aan het einde van de vorige alinea.