(3 van 3 pagina’s)
Onderwerpen op andere pagina’s:
overleg op hoog niveau (1) – overleg op hoog niveau (2)
Xerxes ontstemd
[11] De woorden van Artabanos maakten Xerxes kwaad en deze antwoordde als volgt: “Artabanos, jij bent mijn oom. Jij mag daarom van geluk spreken dat je voor je dwaze uitspraken niet wordt ‘beloond’.[17] Ik gun jou vanwege je angst en lafheid de twijfelachtige eer om niet samen met mij tegen Griekenland op te trekken, maar hier bij de vrouwen achter te blijven.[18] Ik zal zelfs zonder jou al mijn plannen succesvol uitvoeren. Moge ik niet de zoon zijn van Dareios en uit het geslacht stammen van Hystaspes, Arsames, Ariaramnes, Teïspes en dat van Kyros, Kambyses, [Kyros],[19] Teïspes en Achaimenes,[20] als ik mij niet heb gewroken op de Atheners, want ik besef heel goed dat als wíj ons zullen beheersen, zij dat zeker niet doen, maar stellig tegen ons land zullen optrekken, als wij mogen afgaan op de stappen die zij reeds genomen hebben: het in de as leggen van Sardes en de aanval op Klein-Azië.[21]
“Zich terugtrekken is voor beide partijen duidelijk geen optie. In actie komen dan wel bezwijken, dát is de kwestie, met als inzet dat de Grieken híer of de Perzen dáár de macht krijgen. Dit geschil kent geen compromis. Het wordt nu dus hoog tijd, na eerder leed te hebben ondergaan, wraak te nemen: ik wil weten wat voor gevaar dat wel is waaraan ik mij zal blootstellen, wanneer ik die mannen aanval die door de Frygiër Pelops, een slaaf van mijn voorvaderen, op zo’n wijze zijn geknecht dat de mensen zelf en hun gebied tot op de huidige dag genoemd zijn naar hun onderdrukker.”[22]
Aanbevolen literatuur
De ‘metahistorie’ van het overleg van Xerxes met de top van de legerleiding wordt belicht door Jonas Grethlein, How Not to Do History: Xerxes in Herodotus’ Histories, in: American Journal of Philology, vol. 130, nr. 2, pp. 195-218, uitg. Johns Hopkins University Press (2009).
[17] Cynisch bedoeld, want ieder ander zou voor zulke uitlatingen bestraft zijn.
[18] Een grove belediging voor een lid van de koninklijke familie; Xerxes doet het voorkomen alsof alleen kerels het aandurven met hem op legertocht te gaan.
[19] De schrijver vergeet Kyros I, vader van Kambyses, te noemen.
[20] Xerxes noemt hier de beide takken van zijn familie en noemt zijn voorvader Teïspes tweemaal (zie stamboom in de hoofdtekst).
[21] Een verwijzing naar de actie van Aristagoras, tiran van Milete, die deze vanuit Efesos ondernam in 499 vóór Christus (zie boek 5, hfdst. 98 e.v.), wat de Ionische opstand inluidde.
[22] De Peloponnesos is niet heel Griekenland, maar wordt hier gemakshalve genoemd als representatief voor het gehele gebied; de zin is een staaltje van Grieks autoritair denken, want het waren juist zíj die hun slaven minachtend Fryges (Gr. Φρύγες), ‘Frygiërs’ noemden.